Alsmaar bemoeien
De laatste jaren zijn er in de zorg veel mensen ontslagen, door bezuinigingen, herstructureringen, marktwerking, efficiencyslagen en wat al niet meer zij. Veel mensen in de zorg hebben hun vakgebied daarom de rug toegekeerd. Hoge werkdruk, slechte betaling, grote onzekerheid en een overall slecht imago. En dat ligt niet aan de mensen zelf. Het grootste deel van de mensen in de zorg voelt zich namelijk erg betrokken. Ook de managers en bestuurders. Het is de politiek die hier debet aan is en zich alsmaar wil bemoeien met de zorg. Wat ze daarmee hebben bereikt is dat we per minuut afrekenen, molochs van zorgorganisaties hebben gecreëerd die bureaucratisch zijn en ‘too big to fail’ en dat de marktwerking gezorgd heeft voor moneymakers in de zorg. Zodra de politiek zich ergens mee bemoeit gaat het bergafwaarts. Kijk naar het onderwijs. Doodmoe worden ze daar van al die bemoeizucht.
Pijnlijke miskenning
En dan lees ik dat alle mensen die de afgelopen jaren de zorg hebben verlaten, nu een brief krijgen of ze alsjeblieft terug willen komen. Want er dreigt een groot tekort aan zorgpersoneel. Als je je onsterfelijk belachelijk wilt maken moet je zo’n brief gaan sturen. Zotheid ten top. Het is een pijnlijke miskenning van de puinhoop die de politiek ervan gemaakt heeft. Ik zit zelf in de politiek als raadslid. Als ik de stukken voorbij zie komen over jeugdzorg, WMO, afvalbeleid, riolering en milieu lukt het mij echt niet om me overal in te verdiepen en alles te doorgronden. Dus dat probeer ik ook maar niet. En dat zou ook mijn advies aan alle tweede Kamerleden zijn. Probeer het niet te snappen. Dat lukt jullie ook niet. Geef dat nou eens ruiterlijk toe, daar word je betrouwbaarder en een beter mens van. Veel succes!
Marrik van Rozendaal
Directeur RINO Zuid