Brechje Dandachi-FitzGerald woont met haar man en 3 kinderen in Maastricht. Daar verhuisde ze naartoe om de opleiding voor GZ-psycholoog te volgen bij RINO Zuid. Ze was toen al opgeleid als neuropsychologe aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. In 2014 ging ze opnieuw de schoolbanken in bij RINO Zuid, nu voor de opleiding tot klinisch psycholoog. Tijdens deze opleiding promoveerde ze op symptoomvaliditeit. ‘Dit heeft nog steeds mijn interesse, ik heb veel affiniteit met psychodiagnostiek.’ aldus Brechje. Naast haar nieuwe rol is Brechje momenteel werkzaam als klinisch psycholoog en psychotherapeut bij Mondriaan Psy-Q en universitair docent bij Universiteit Maastricht.
Voorbereiden op de nieuwe beroepenstructuur
Op basis van de nieuwe beroepenstructuur voor psychologische beroepen waarin het beroep van psychotherapeut mogelijk samengevoegd wordt met dat van de klinisch psycholoog, dient de opleiding tot psychotherapeut voorbereid te zijn op inbedding binnen de opleidingen tot gz-psycholoog, klinisch psycholoog en psychiater. Hoe zie je jouw rol hierin?
Brechje: ‘Ik onderschrijf de ontwikkeling om tot een nieuwe structuur te komen en de samenvoeging van de beroepen van klinisch psycholoog en psychotherapeut. Dit zal de komende jaren op het programma staan om daar verder invulling aan te geven. Psychotherapeuten zijn hard nodig binnen de specialistische GGZ, met name bij complexe problematiek. Mijn streven is om ervoor te zorgen dat er een nieuwe opleiding komt die recht doet aan de klinisch psycholoog én de psychotherapeut. Het is bovendien belangrijk dat het overzichtelijker wordt wie wat doet, en dat de BIG-registraties leidend zijn. Nu is dit niet altijd duidelijk voor zorgverleners en cliënten.’
Bijzondere leerstoel
De titel van de bijzondere leerstoel die Brechje gaat vervullen is “De psychotherapeut in de context van wetenschap-werkveld-onderwijs” en bouwt voort op de eerdere leerstoel die door prof. dr. Agnes Scholing werd bekleed. ‘Als onderzoeker ben ik verbonden aan Universiteit Maastricht’, vertelt Brechje. Mijn onderzoek richt zich op vertekeningen in symptoomrapportages en op negatieve bijwerkingen van psychotherapie. Door kritisch te kijken naar eigen handelen, kunnen we de effectiviteit van behandelingen verbeteren. Dit is heel passend binnen deze leerstoel. Je kunt leren van wat gaat goed, maar ook van wat schuurt of niet goed gaat. Er moet aandacht zijn voor ervaringen: er zijn ook cliënten die achteruit gaan door therapie. Door dit te erkennen, kunnen we veel leren. Ik hoop dat mijn hoogleraarschap daar een extra impuls aan kan geven.’
‘We weten nog heel weinig over hoe de therapeut omgaat met feedback over de behandelvoortgang. Ik vind het interessant om erachter te komen wat voor werkklimaat nodig is om die feedback helpend te laten zijn. Dat het een normaal onderwerp wordt en we niet alleen de successen laten zien.’
'Er staat al een fantastische opleiding met kundige docenten.
Daar ga ik op aansluiten, luisteren en op die manier een bijdrage leveren.'
Blijven ontdekken
‘Tijdens mijn eigen opleiding vond ik het heel mooi dat er binnen psychotherapie en klinische psychologie wordt gezegd: je moet je breder verdiepen. Dat kenmerkt overigens ook mijn loopbaan, ik heb altijd de ruimte genomen om verschillende zaken uit te proberen en verschillende wegen te bewandelen. Daar wil ik ook voor blijven waken binnen de opleidingen: dat er ruimte blijft om te ontdekken, uit te proberen.’
‘Hyper specialiseren gaat gepaard met beperkingen, het is nou juist goed om een brede range te hebben. Soms wordt hierin een drempel opgeworpen door de eisen die gesteld worden aan (her)registratie voor verschillende specialistische psychotherapieverenigingen. Het is terecht dat je bij- en nascholing moet volgen, maar de accreditatieregels maken ook dat mensen andere keuzes maken, omdat een cursus bijvoorbeeld niet wordt erkend voor (her)accreditatie. Je wilt hiervoor nou juist voldoende vrijheid behouden. Ik gun iedereen de breedte en zijn/haar eigen ontwikkelpad. Dat levert echt meerwaarde op!’