Henk: ‘Jonge psychologen het vak bijbrengen, dat vind ik het mooiste wat er is. Alles wat ik al die jaren heb mogen leren van cliënten en collega’s kan ik hiermee doorgeven aan jongere generaties. Dat is waardevolle informatie voor hen.’
Docentschap, niets voor mij
‘In mijn rol als praktijkopleider had ik regelmatig contact met RINO Zuid. Daar was me al regelmatig gevraagd of ik ook docent wil worden. Dat zag ik niet zo zitten omdat mijn specialisme generalisme is en ik dus niet echt een ‘vak’ zou kunnen geven. Ik ben een echte pragmaticus, laat mij maar in de praktijk opleiden. Tot Rachel Sistermans me in 2016 belde. Het vak professionaliteit werd ingevoegd in de GZ opleiding, dit moest vooral over identiteit en attitude gaan. Nu heb je me, Rachel!! zei ik. Daar kan ik wel iets over vertellen.’
Trots op module
‘Samen met Jenneke van de Plas ontwikkelde ik een module van 5 dagen, waar ik nog steeds heel trots op ben. We krijgen veel positieve beoordelingen en de module voorziet echt in een behoefte. De afgelopen twintig jaar zijn de vakken als GZ-psycholoog en psychotherapeut steeds verder geprotocolleerd, het gaat er daarbij vooral om of een behandeling evidence-based is. Dat is zeker belangrijk, maar in mijn ogen zijn de mensen zelf het belangrijkste instrument. Daarom vestigden Jenneke en ik meer aandacht op de therapeutische relatie en de ontwikkeling van de persoonlijke en professionele identiteit van de GZ-psycholoog. Hoe pas ik in dit vak en hoe zorg ik ervoor dat ik er mijn hele loopbaan lol in blijf houden.
‘GZ-psychologie is naast een wetenschappelijk vak ook een creatief vak. Je hebt improvisatievermogen nodig, moet in kunnen spelen op onverwachte situaties en aan kunnen sluiten op wat iemand op dat moment nodig heeft. Dat kun je niet uit een boek leren.’
Henk haalt een mooie anekdote aan: ‘Ik weet nog goed dat we een vergadering van de opleidingscommissie hadden. Er ontstond een discussie over het maximum aantal bladzijden literatuur. Bijna alle docenten mopperden dat het zo weinig was. Jullie mogen mijn bladzijden wel hebben! Ik wil geen literatuur, gaf ik aan: de opleidelingen zitten al teveel in de boeken. Ze moeten naar zichzelf kijken, niet naar papier. Een hoop verbaasde gezichten, zoals je je voor kunt stellen. Daarin ben ik denk ik wel een andere docent dan anderen. De wetenschap is belangrijk, maar je kunt niet alleen met je neus in de boeken zitten, dan vergeet je dat je met mensen werkt!’
Niet alles is maakbaar
Ik hoop echt dat de ontwikkeling van de persoonlijke en professionele identiteit een belangrijk onderdeel blijft van het curriculum. Maar ook dat men voorzichtig blijft met iedere student van de universiteit direct op te leiden tot GZ-psycholoog. GZ-psychologie is echt een specialisme, je hebt eerst een referentiekader uit de praktijk nodig. Je kunt theoretisch heel sterk zijn en door de opleiding vliegen, maar word je daarmee ook een goede GZ-psycholoog? Niet alles is maakbaar.
En nu?
Voorlopig blijf ik nog zeker een tijdje verbonden aan Levéo Specialisten als praktijkopleider. Dat is echt m’n hobby. Mijn werkzaamheden als docent en therapeut leg ik neer. Ik word steeds weer verrast over hoeveel talent voor het vak in de jonge generatie psychologen zit! Daardoor laat ik het met een gerust hart los!