Het meest aansprekende advies in het boekje gaat over de geestelijke gezondheidszorg. Bij crisisopnames komt vaak veel spanning en emotie voor. De crisis zelf doet dat al, laat staan een (misschien wel gedwongen) opname. Bij een psychiatrisch ziekenhuis (ouderwets woord eigenlijk) in Brabant werd een simpele oplossing bedacht voor agressie en spanning bij de opname. De eerste vraag die gesteld werd aan cliënten was: “Luste gij misschien un worstebroodje”. Het effect was dat cliënten even uit de spanning konden stappen en dat rustmoment de kans bood om contact te leggen, waardoor de opname gemakkelijker en mogelijk zonder dwang of isoleercel kon gebeuren. Mooi toch, de kracht van een worstenbroodje. En zo simpel, even iets menselijks in een rotsituatie!
Ik bedenk me echter wel dat de kracht van een worstenbroodje wel erg regionaal gebonden is. Een worstenbroodje is iets Brabants. In andere streken zal het aanbieden van een worstenbroodje misschien wel tot extra vervreemding lijken. Dus voor andere regio’s moet bij opnames de kracht van een andere lekkernij gebruikt worden. In bijvoorbeeld Limburg “Lös se ein stökske flaai”.
Simpel denken en handelen zou naar mijn idee een competentie van iedere psycholoog moeten zijn en verplicht onderdeel van iedere BIG-opleiding. Het liefst een hele module. Ben benieuwd welke lekkernij onze collega’s in Utrecht, Amsterdam, Nijmegen en Groningen zouden inzetten.
O ja, nog een citaat uit het boekje: "Iets simpel doen is moeilijk, iets moeilijk doen is simpel". Zo, de literatuurlijst van de module simpel voor beginners is er ook.