Sectoren

Annet Versantvoort, adviseur Opleiding en Ontwikkeling bij de Penitentiaire Instelling in Vught

Alles behalve doorsnee

“Onze PI is alles behalve doorsnee. Alleen al het PPC, waar psychiatrische zorg aan gedetineerden wordt verleend, telt 260 van de in totaal 660 bedden. En dan zijn er nog de bijzondere regimes zoals de terroristenafdeling met meer dan 40 cellen en de afdeling Beperkt Gemeenschapsgeschikt. We staan natuurlijk bekend om onze extra beveiligde inrichting waar de politiek gevoelige en vluchtgevaarlijke gedetineerden zitten en we hebben, naast de reguliere afdelingen, een afdeling waar stelselmatige daders verblijven.”

Het is dan ook meer dan logisch dat er binnen het PPC een multidisciplinaire groep mensen werkt. Onder andere (verpleegkundig) zorg- en behandel inrichtingswerkers, justitieel verpleegkundigen, gezondheidspsychologen, vak therapeuten, artsen en psychiaters. Binnen het Penitentiair Psychiatrisch Centrum (PPC) van de Penitentiaire Instelling in Vught is actuele kwalificatie en kennis van medewerkers belangrijk. En hiervoor is Annet Versantvoort samen met haar team verantwoordelijk. Annet is ooit begonnen als docent Maatschappijleer en Nederlands. Vanuit hier heeft ze zich in de jaren die volgden, gespecialiseerd tot verantwoordelijke van het opleidend personeel van de PI in Vught. Samen met haar team, dat bestaat uit 13 medewerkers, zet ze verschillende projecten op binnen de Penitentiaire Instelling en daarmee ook het PPC. “We ondersteunen teams binnen het PPC Vught en zorgen voor intervisie en supervisie.”

In de jaren dat Annet de verantwoordelijkheid draagt voor de opleidingen van het personeel, werkt ze al samen met RINO Zuid. De laatste jaren is de samenwerking intensiever geworden vanwege de behoefte aan gestructureerde risicotaxatie. “Het was voor ons logisch om hierover met RINO Zuid in gesprek te gaan. We zijn een aantal jaar geleden begonnen met dit maatwerktraject in samenwerking met RINO Zuid.” Sinds januari 2019 is het personeel opgeleid en is de HKT-R als risico instrument volledig geïmplementeerd in de PI Vught.

Betrokkenheid

Marlies Overdijk, manager bij RINO Zuid, is mee komen denken. Wat hebben de medewerkers van de PCC echt nodig en hoe zou je dit het beste aan kunnen pakken? Om hier een goed beeld van te krijgen, sloot ze aan bij overleggen van de stuurgroep en was ze betrokken bij (de inrichting van) de eerste nulmeting. Annet is blij met de aanpak van RINO Zuid bij de ontwikkeling van het traject. “De ideeën die Marlies vanuit haar expertise en ervaring aandroeg, hebben de trainingen naar een hoger niveau getild. Door het gebruik van andere werkvormen, bijvoorbeeld de (inhoudelijke) vormgeving van de startdag binnen een andere omgeving dan die van de PI. Een mooi concreet voorbeeld is de tekst op de banners van onze ontvangsthal. Je hoeft niet los te laten, je kunt ook anders vasthouden. Een idee van Marlies.”

Flexibiliteit

Het traject houdt veel meer in dan het geven van trainingen. Er zijn bijvoorbeeld 24 coaches aangewezen die eerst zelf gecoacht worden en vervolgens op de werkvloer mensen ondersteunen bij hun vragen en actuele praktijkvoorbeelden. Annet vertelt: “We hebben gaandeweg het traject onderdelen bijgesteld. Als bijvoorbeeld een recente gebeurtenis impact heeft op de leerwens van de afdeling, dan kan er met RINO Zuid snel en efficiënt geschakeld worden. Het is belangrijk dat de communicatie dan vlekkeloos verloopt. Mede door de flexibiliteit van RINO Zuid gaat dit goed.”

Ook over de continuïteit en borging is nagedacht. Er zijn bijvoorbeeld nog regelmatig inhaaltrainingen voor nieuwe collega’s. “Iedereen die betrokken is in de behandeling van de PPC gedetineerden is getraind, het gaat dan om meer dan 300 mensen. Daarom is het fijn dat de trainingen binnen de PI kunnen plaatsvinden en deze mensen niet allemaal naar een externe locatie hoeven te reizen.”

Inhoudelijk

Medewerkers die elke dag met de gedetineerde patiënten werken zijn te spreken over de trainingen met het risicotaxatie-model. Annet vertelt: “Het geeft ze een handvat in de begeleiding van de patiënten. Daarmee gaan ze zelfverzekerder om met onverwachte of lastige situaties op de werkvloer. In de rapportages over de gedetineerde patiënten zit ook meer structuur. Doordat er een helder model wordt toegepast, spreekt men dezelfde taal.”

We spraken ook een deelnemer over haar ervaringen met het traject: “De gesprekken tussen ons als medewerkers zijn veel inhoudelijker geworden. We begrijpen elkaar nu beter en sneller waardoor we elkaar ook beter kunnen helpen. We kunnen de taxatie beter uitvoeren omdat we elkaar en de termen begrijpen die gebruikt worden in het proces. Hierdoor wordt de kwaliteit en de sfeer veel beter op de afdelingen.”