Unieke context, unieke aanpak

DJI heeft een belangrijke zorgtaak. In gevangenissen wordt niet alleen toezicht gehouden, maar ook zorg verleend – van huisartsen tot sociaal psychiatrisch verpleegkundigen. Geditineerden hebben recht op dezelfde medische en psychische zorg als burgers. Er is natuurlijk wel zorg die je uit kunt stellen tot na detentie. ‘De setting is zó specifiek denk aan voedselweigering, suïcide, manipulatief gedrag of licht verstandelijke beperkingen bij gedetineerden.’

Bestaande opleidingen, zoals Justitieel Verpleegkundige of Justitieel Arts, bleken te lang en te generiek. DJI stelde daarom zelf een pakket samen van acht modules, met onderwerpen als wet- en regelgeving, psychische en somatische aandoeningen, risicomanagement, en samenwerking binnen detentie. RINO Zuid besloot in te schrijven op de aanbesteding. In de wetenschap dat zij dit samen met o.a. Hogeschool Arnhem Nijmegen (HAN) konden realiseren.

Niet alleen expertise, maar ook lef

‘Dit is typisch een project waarin je niet alle kennis al in huis hebt,’ zegt Gorry. ‘Maar we hadden wél het netwerk, het lef én de visie.’ Dankzij bestaande contacten met hogescholen kon er snel geschakeld worden. ‘We konden dit alleen doen door samen te werken. Dat vraagt durf en flexibiliteit.’

De samenwerking ging verder dan inhoud alleen. Ook IT speelde een grote rol. ‘DJI heeft een eigen leermanagementsysteem, wij ook. Hoe laat je die systemen met elkaar praten? We hebben er echt op gestuurd om processen te verbeteren – niet alleen voor dit project, maar ook voor de toekomst. Denk aan evaluatie en certificaten.'

Wat dit project bijzonder maakt

‘Normaal worden professionals per beroep opgeleid,’ vertelt Gorry. ‘Hier was een eis dat verschillende beroepsgroepen sámen leren, omdat ze in de praktijk ook sámen werken.’ Dat leidde tot een modulaire opzet waarbij zowel mbo-, hbo- als wo-professionals op maat worden geschoold, met een slimme combinatie van e-learning en fysieke lessen.

‘Dat is écht nieuw voor ons,’ zegt Gorry. ‘En ontzettend waardevol. We kijken niet alleen naar inhoud, maar ook naar hoe het de uitvoering kan dienen. Wat moet je weten als je straks een specifieke vraag krijgt? Mag iemand met diabetes bijvoorbeeld spuiten op cel?'

Een dynamisch proces

Het project loopt vier jaar en vroeg ook personele uitbreiding in ondersteuning en onderwijsontwikkeling. ‘We bouwen terwijl we al aan het rijden zijn,’ zegt Gorry. ‘We zijn net gestart en evalueren elk kwartaal met DJI en het NIFP. Wat werkt, wat niet? Wat moeten we bijstellen?’

Als projectleider bewaakte Gorry het proces en hield ze overzicht: van locaties en docenten tot de inhoudelijke rode draad. ‘Ik moest ook echt schakelen. Dat heeft me geleerd om nog scherper te kijken naar wat er nodig is – qua mensen, tijd en planning.’ Heel fijn dat we hier in een vroeg stadium medewerkers voor aangetrokken hebben. Naast Jaimy Houtzager, Lilly Bakermans, zijn Meroleijn van de Kerkhof en Rik Koot aangenomen. Zodat ondersteuning en projectleiding gewaarborgd blijven.

Trots en vertrouwen

Gorry kijkt met trots terug: ‘We hebben dit neergezet met visie en met samenwerking. Dat we dit voor elkaar hebben gekregen, met zoveel schakels, is bijzonder. We hebben heel wat hobbels genomen en er veel van geleerd. Ik ben trots op hoe we onze netwerk hebben benut én versterkt.’

Ze ziet het als een bevestiging van de koers van RINO Zuid. ‘We hebben laten zien dat we in staat zijn kleine en grote leerlijnen neer te zetten. Ons netwerk uit te breiden met nieuwe expertise. We bouwen aan samenhang, zorgen voor inhoud én proces, en maken echt impact op de werkvloer. Dit project heeft ons als organisatie sterker gemaakt.’

De eerste lessen zijn inmiddels gestart. Gorry: ‘Ik ga zelf bij vier sessies meedraaien. Niet om te controleren, maar om te voelen hoe het landt. Want dát is waar het uiteindelijk om draait.’