Ik zie mezelf helemaal niet als rustig. Ik voer vaak het hoogste woord, hou van afwisseling en ben altijd op zoek naar het nieuwe, het andere. Ik voel me verre van rustig, gewoon ‘gezond energiek’. Neerslachtigheid is mij vreemd. Ik heb eigenlijk wel lol in mijn leven. Met mijn kinderen, mijn vrouw, mijn werk en de dingen die ik doe in mijn leven. Ik heb geen aanleg voor neerslachtigheid vind ik zelf. Ik kan wel eens mopperen als iets niet lukt, maar het meeste in mijn leven lukt me ook wel. Ik ben een gezegend mens.
En toch, volgens de Spotify Wrapped ben ik neerslachtig en rustig. Doodleuk sturen ze me omgevraagd een diagnose toe. Op basis van 2.180 nummers, 37 genres en 417 artiesten die ik in 2021 heb beluisterd. 8.110 minuten. De multidimensionale modus heeft mijn audio-aura geanalyseerd; Ik ben dus NEERSLACHTIG EN RUSTIG. En die diagnose wordt dan vanuit een no-reply mailadres toegestuurd. Ik kan nog niet eens om uitleg vragen.
Ik blèr mee met de raarste nummers, ook Hollandse meezingers, waarbij ‘Ach vader lief toe drink niet meer’ natuurlijk wel wat neerslachtig is. De laatste maanden heb ik de Dee Gees kapot gedraaid. (Ja de Dee Gees, zoek maar eens op). Misschien dat de titel van die nummers de suggestie van neerslachtigheid wekt (‘Shadow dancing, you should be dancing, Night fever, Tragedy’). Of anders de oude disco van Donna Summer en de nummers van Michael Buble zoals ‘Feeling good’ en ‘It’s a beautifull day’. Ik voel me eerder feestelijk blij en een tikkie romantisch.
En mijn vrouw kreeg de diagnose rustig en hoopvol. Gelukkig maar. Kan ze me helpen als ik het niet meer zie zitten.
Marrik van Rozendaal