In het verlengde van de betonnen zwembandjes werd ook nog opgemerkt dat er geen cliënt of patiënt is die vraagt om efficiënte zorg. Het begrip efficiënte zorg is bedacht door beleidsmakers, ambtenaren en inkopers. Efficiency-fetisjisten. Maar een cliënt zit er niet op te wachten. Die wil vooral vertrouwen, betrokkenheid, passie en deskundigheid. Er wordt steeds vaker gezegd dat de sturing op de zorg verschuift naar de patiënt, de burger. En die hanteert dus echt een ander criterium dan efficiency. Ik ben benieuwd wie de eerste poging gaat doen om vertrouwen, betrokkenheid, passie en deskundigheid in een protocol vast te leggen. Want die zou ik graag een lesje `handen thuis` willen geven.